شهید یعقوب علیاری

منتشرشده توسط مدیر سایت در تاریخ 2019/11/27

شهید یعقوب علیاری

زندگینامه

شهید یعقوب علیاری در مهر ماه سال ۱۳۱۸ هجری شمسی در محله هفت­ آسیاب ارومیه دیده به جهان گشود.

دوران جنگ عرصه تجلی رشادت دلیرمردانی بود که به بهای جان خود، آب و خاک و ناموس ایرانی را پاس داشتند. دلاورانی که گاه آن گونه که شایسته است به نسل امروز شناسانده نشده اند و در عین خوشنامی در بین همرزمان، در عرصه عمومی گمنام مانده اند.

سرلشکر شهید یعقوب علیاری بنیانگذار و نخستین فرمانده لشکر ۵۸ تکاور ذوالفقار ارتش، از زمره این جنگاوران توانمند و کمتر شناخته شده ایرانی است.

این تکاور گمنام ارتش صدام برای مرده و زنده او جایزه تعیین کرده بود که این نشان از هراس رژیم بعث عراق از فعالیت های این ارتشی دلاور داشت.

در سال ۱۳۳۸ وارد دانشکده افسری و در سال ۱۳۴۱ با درجه ستوان دومی و رسته پیاده به دوره مقدماتی اعزام شد.

پس از یک سال با نمره ممتاز فارغ التحصیل و به یگان چترباز که بعدها تیپ ۲۳ نیروهای مخصوص نامیده شد، رفت.

شهید یعقوب علیاری دوره های چتربازی، نیروی ویژه، تیز یلان، رنجر و نیروهای مخصوص، اسکی و جنگ در کوهستان، آموزش زبان انگلیسی را در ایران، آمریکا و فرانسه طی کرد.

در سال ۱۳۵۳ جزء سپاه صلح سازمان ملل به مدت شش ماه به کشور ویتنام اعزام شد که خود، عاملی برای پیشرفت و بالا بردن دانش نظامی او بود.

در سال ۱۳۵۸ در راستای اجرای فرمان ابلاغی، تاسیس، سازمان دهی، آموزش و فرماندهی تیپ ۵۸ تکاور ذوالفقار را به عهده گرفت و پس از آموزش با همان تیپ تکاور به جبهه اعزام شد.

دریافت دو نشان فتح از دست مبارک مقام معظم رهبری و فرمانده معظم کل قوا گویا و موید ویژگی های متمایز برجسته و کم ­نظیر امیر سرلشکر شهید یعقوب علیاری است.

این شهید والامقام، چندین بار تحت عمل جراحی قرار گرفته و هفت ماه در بیمارستان بستری شده بود ولی بازهم دست از جنگ بر علیه رژیم بعثی عراق برنداشته بود.

صدام، در زمان جنگ تحمیلی برای زنده و مرده این شهید والامقام جایزه تعیین کرده بود ولی به خواست خدا، هیچگاه به این هدف خود نرسید.

به علت برونشیت مزمن ریوی ناشی از مصدومیت شیمیایی در منطقه عملیاتی و ترکش گلوله های دشمن در سینه، بازو، زانو و پای راست به افتخار جانبازی ۷۰ درصد نایل آمده بود.

سرانجام امیر سرلشگر یعقوب علیاری پس از سال ها مبارزه و جهاد و تحمل درد و رنج در سیزدهم آذرماه سال ۱۳۸۵ بر اثر عوارض شیمیایی به خیل کاروان شهیدان والامقام سال دفاع مقدس پیوست و یاد و نامش جاودانه شد.